Stroje pożyczyliśmy od Przyjaciół prosto z Uzbekistanu.
W tle prace Magdy.
Ta krygująca się para, to oczywiście Kicki.
Pan Janek odważnie przypiął sobie rogi. Ale jak się ma Taaaką żonę!!!
Turban jest bardzo twarzowy.
Pan Janek jest zachwycony swoim wyglądem.
Dla jasności - nie siedzę na kolanach Jacka,
to tylko różnica poziomów.
Magda przyjaźnie patrzy na gości.
Zadbała żebyśmy choć przez chwilę mogli być aniołami.
Kicki jakby się trochę wstydzili swojej anielskości,
ja też wyraźnie przejawiam oznaki zażenowania.
W tym roku obowiązującym kolorem jest pomarańczowy.
Zadbali o to pan Janek i pani Basieńka.
To chyba będzie toast Noworoczny.
Jakież zainteresowanie wzbudza butelka szampana.
A mój mąż jak zwykle się nie śpieszy.
Modelki to ze mnie nie będzie.
Żeby było jasne - prezentuję złote kapcie.
O naszych minach można napisać poważną pracę z psychologii.
A to już tradycyjne kolędowanie.
Pan Janek wspaniałomyślnie pozwolił grać Tomkowi na swojej gitarze.
Stół uginał się od jadła.
Solo na flecie, oczywiście Terenia.
Jak widać byliśmy w komplecie.
